BEN KİMİM, NEYİM?

Rüzgarın kemanını çaldığı

Damlaların pencereye vurduğu

Soğuk bir kış günü

Yatağına uzanıp da hayalini kurduğun

Keşke... dediğin

Ben miyim?


Ben

Lapa lapa yağan karda

Pencereden tutmak için uzandığında

Avuçlarına düşüp de eriyen

Hiçbir zaman tutamadığın

Kar tanesi miyim?


Ben

Dağların ardında çok uzaklarda

Göğe aşık olup da

Karın altından fışkıran

Zemheriye kafa tutan

Cesareti dillere destan

Kardelen miyim?



Yoksa bir yaz günü

Susuzluktan yanarken

İçinde yüzdüğün deniz mi?

Ya da sıcaktan kavrulmuş çöllere

Olanca bereketiyle düşen

Yağmur mu?



Ben miyim?

Yerde gökte aradığın

Sevdasına doyamadığın

Bakmadığın her yerde doğup

Baktıkça kaybolan

Her gece hiç değmeden elinde solan



Ben bazen el ele göz göze iki sevgilide

Bazen babasının elinden tutan bir çocuğun gözlerindeki güvende

Bazen bir annenin şefkatinde

Ya da endişesinde

Bazen de ateşli bir aşk sahnesinde


Hiç kimse miyim neyim onca kalabalığın arasında?

Çaresiz, mutsuz, yapayalnızken

Ve ölesiye bezginken

Sürekli aradığın

Ama bir türlü bulamadığın



Ben özlem

Hep içinde taşıdığın

Ben hiç yaşanmamış duyguların

Ve hiç tatmadığın arzuların

Ben yüreğinin haykırdığı nefes geceni bölen


Nasıl bensiz olmak?

Geceler boyu hasret nöbeti tutmak

İnsafsız saatlerin geçmesini beklerken

İçindeki fırtınaya boğulmak

Her gece sevişsen de

İçin için yanmak


Ben herkeste bir parça

Ama hiç kimsede tek başına

Ben kimim, neyim?

Yoksa sadece bir hayal miyim?

Ben...(Gerçek aşk)

Ben...

Ben senin hiçbir şeyinim...


Nilüfer Tekin